κοθρής

ο, θηλ. κορθού

1. αυτός που ζητιανεύει ξεροκόμματα, ζητιάνος, ψωμοζήτης

2. ευτελής συμφεροντολόγος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κοθρί «ξεροκόμματο»].